اردو خوری

توضیحات

ظرف اردو خوری رزین

اَنگم یا رزین (Resin) شیره درختان است که اغلب در فَصل بهار از شاخه‌ها و تنه درختان خارج می‌شود.در زبان های محلی در نقاط مختلف ایران این نوع صمغ با اصطلاحات مختلفی بیان می شود. مثلاً در زبان محلی منطقه جیرنده(گیلان) به این نوع صمغ هنگف (Hongof) و در زبان ترکی “جیه” گفته می شود. در قدیم از این صمغ در این منطقه برای ساختن چسب و غیره استفاده می گردید.  رزین اصطلاحی است که برای بسپارهای طبیعی و مصنوعی به کار می‌رود. منابع طبیعی رزین‌ها، حیوانات، گیاهان و مواد معدنی می‌باشند. این بسپارها به سادگی شکل‌پذیر بوده لیکن دوام کمی دارند. رزین‌های رایج عبارتند از روزین، آسفالت، قیر، کهربا، سندروس، لیگنپین و لاک شیشه‌ای. رزین‌های طبیعی اصلاح شده شامل سلولز و پروتئین می‌باشند. ظرف اردو خوری رزین هم از این جنس است.

ظرف اردو خوری چیست

اردو یا اردور در واقع همان پیش غذای خودمان است که در فرانسوی به آن اردو (Hors d’oeuvre) می گویند. پیش غذا را قبل از غذای اصلی سرو می کنند و اندازه و حجم آن کمتر از غذای اصلی است و گاهی بجای قاشق و چنگال با دست خورده می شود.  اردو یک نوع غذا یا پیش غذاست و ظرف اردو خوری یا اردورخوری، ظرفی است که به منظور سرو اردو از آن استفاده می شود.

کاربرد اردو خوری

اصلی ترین کارایی اردوخوری ها در تزیین میز و قرار دادن خوراکی های هم شکل و یا هم خانواده به صورت مجزا اما متحد در کنار هم می باشد. هر چه مهمانی رسمی تر باشد، تعداد انواع خوراکی ها و یا دورچین ها بیشتر می شود. قرار دادن ظروف متعدد و مختلف بر روی یک میز کاری جز ایجاد به هم ریختگی و آشفتگی انجام نمی دهد. چنین میزهایی مهمانان را سردرگم کرده و شخصیت نامناسبی از شما در ذهن آن ها حک می کند. خوشبختانه کاربرد اردوخوری یک راه حل ساده است که در این مواقع به کمک شما می آید.

اگر قصد ظرف اردو خوری رزین با اندازه و رنگ دلخواه و یا آثار دیگر رزین  را دارید، هم اکنون می توانید سفارش خود را در فروشگاه اینترنتی شکلی ثبت نمایید.